VPP jest międzynarodową grupą rekonstrukcji historycznej skupiającą się na rekonstrukcji Prusów i Jaćwingów z okresu walk z Zakonem Krzyżackim (XIIIw.)
W dzisiejszym "Arsenale Pruskiego Partyzanta" pójdziemy tropem modnych ostatnio badań społeczno-kulturowych i zastanowimy się, czym pałali Prusowie do Krzyżaków i jak wyrażali swoje uczucia. Poniżej kilka przykładów odlewanych głowic buław rozmaitych typów z terenu Prus.
Na trzecim zdjęciu żelazna głowica buławy z Litewskiego Kernave datowana na XIII-XIV w. Ponadto w źródłach krzyżackich zachowały się również wzmianki i Prusach celnie miotających okutymi pałkami. Jak więc widać w czasach krzyżackiego podboju Prusowie pałali rozmaitymi rzeczami, a swoje emocje zapewne wyrażali dobitnie.
Z arsenału pruskiego partyzanta, czyli tym razem coś dla panów. Dwa groty włóczni i bardzo ciekawy kordzik z oprawą mieczową z Równiny Dolnej datowane na XIII-XIV w.
Poniżej hełm z cmentarzyska w Ekritten, dzisiejsze Melnikovo wykonany z czterech kutych żelaznych części pokrytych panelami z nieokreślonego stopu miedzi i wzmocniony żelazną taśmą.
W pierwszej kolejności na zabytkach archeologicznych i kontekście ich znalezienia. Archeologia wskazuje na dużą zachowawczość ludów bałtyjskich, do których należeli Prusowie. Niektóre rodzaje ozdób były używane od wczesnego średniowiecza aż po wiek XIX. Pomocna przy interpretacji znalezisk z wieku XIII jest więc w znacznej mierze etnografia.
XVI-wieczna rycina przestawiająca Prusa z zatkniętymi za pas kilkoma pałkami, które najprawdopodobniej służyły do polowania na drobną zwierzynę futerkową.
Współcześnie często myleni są z "Prusakami" czyli niemieckimi mieszkańcami Królestwa Pruskiego i kojarzą się głównie z rozbiorami Polski. Prusowie, których rekonstruujemy to lud bałtyjski zamieszkujący w średniowieczu tereny wzdłuż wybrzeża Bałtyku między dolną Wisłą, a dolnym Niemnem. Piotr z Dusburga kronikarz krzyżacki wymienia 11 ziem pruskich: Pomezanię, Pogezanię, Galindię, Sasinię, Warmię, Barcję, Sambię, Natangię, Nadrowię, Skalowię i Sudawię zwaną także Jaćwieżą. Jaćwingowie często wymieniani są jako lud odrębny od Prusów, jednak blisko z nimi spokrewniony.
Upadek Prusów zapoczątkowało sprowadzenie Krzyżaków w 1226 r., którym w 1228 r. nadana została ziemia chełmińska i michałowska. W 1230 r. Krzyżacy rozpoczęli podbój pogańskich Prusów, który zakończył się w 1283 r. wraz z upadkiem Jaćwieży. Po drodze na ziemiach podbitych przez zakon wybuchły jeszcze dwa powstania pruskie, które ostatecznie zostały jednak stłumione.
